«ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑ.ΣΟ.Κ. &
ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ»

8 Οκτωβρίου 2007

Ο ρόλος των λεγόμενων «κορυφαίων και ηγετικών» στελεχών
(κομματική ελίτ) της Δημοκρατικής παράταξης

Με αγωνία παρακολουθούμε τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης μετά την μεγάλη εκλογική ήττα του Κινήματος.
Είναι κοινή διαπίστωση, ότι εδώ και αρκετά χρόνια στους κόλπους του ΠΑ.ΣΟ.Κ υπήρξε ένα γενικό «βόλεμα», το οποίο στηριζόταν ως επί τω πλείστον στον εναγκαλισμό με την εξουσία και στην διαχείρισή της με σκοπό την διαιώνιση των πάσης φύσεως προνομίων που απορρέουν από αυτή .
Η προαναφερόμενη κουλτούρα και νοοτροπία διαπερνούσε όλα σχεδόν τα επίπεδα της οργανωτικό- πολιτικής δομής του Κινήματος αλλά την αναγνωρίζαμε κυρίως μεταξύ των λεγόμενων «ηγετικών» και «κορυφαίων» στελεχών. Ενώ είχαν διαχρονικά την ευθύνη να διατηρούν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα του Κινήματος , να φροντίζουν για την αναζωογόνηση και ανανέωση του , την πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων, να αφουγκράζονται τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της κοινωνίας και να εργάζονται για την επίλυση των ζωτικών προβλημάτων πλατιών κοινωνικών στρωμάτων συμβιβάστηκαν και προτίμησαν να διαλέξουν «εύκολους» δρόμους της πολιτικής αναπαραγωγής τους..
Έτσι αφού εγκαθίδρυσαν “τοποτηρητές” σε όλη την οργανωτική δομή του Κινήματος με καθήκον την περιφρούρηση των κεκτημένων τους αναλώθηκαν στην διαχείριση της δημόσιας εικόνας τους , αξιοποιώντας τα προνόμια τους.
Ο στείρος κυβερνητισμός, χωρίς την ενασχόληση και επίλυση των πραγματικών προβλημάτων του κοινωνικού συνόλου , η απεμπόληση των βασικών Αρχών και Διακηρύξεων που αλλοίωσαν την ιδεολογικο- πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος, το κόμμα συνασπισμός “παραγόντων” και “αξιωματούχων” μηχανισμός βουλευτών, ( χωρίς πολιτικά χαρακτηριστικά και σε πλήρη πολιτική και κοινωνική αναντιστοιχία με την υποτιθέμενη βάση ) χωρίς κοινωνική βάση και πολιτικά χαρακτηριστικά, συνθέτουν την εικόνα του Κινήματος για πολλά χρόνια.
Η λειτουργία πολλών εξ’ αυτών των «ηγετικών – κορυφαίων» στελεχών, ιδιαίτερα δε στο χρονικό διάστημα 1996 – 2004, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής και όχι μόνο, πραγματικότητας που βιώνουμε και την οποία, σε στιγμές επιτηδευμένης αυτοκριτικής, περιγράφουνε εξ αποστάσεως και οι ίδιοι. Η πρακτική τους οδήγησε στη σταδιακή μετάλλαξη του Κινήματος σε ένα Διαχειριστικό Κόμμα εξουσίας που στηρίζει εν πολλοίς την ύπαρξη του στην ένδοξη ιστορία του και στην διαχείριση της εξουσίας.
Οφείλουμε να τονίσουμε ότι πολλοί εξ’ αυτών συνέβαλαν θετικά σε ριζοσπαστικές αλλαγές και προσέφεραν πολλά στη μακροχρόνια πορεία του Κινήματος, όμως εδώ και αρκετό καιρό δείχνουν αφυδατωμένοι, συμβιβασμένοι, άβουλοι και βολεμένοι, μακριά από το λαό και σε μεγάλο βαθμό απαξιωμένοι από την κοινωνία.
Σήμερα είναι έκδηλη η αγωνία τους για την προσωπική τους πολιτική επιβίωση και αντίστοιχα η αδιαφορία τους για τα προβλήματα των πολιτών και το μέλλον του Κινήματος.
Ευθύνονται καθοριστικά για την έλλειψη συνέχειας και για τις χαμένες γενεές στελεχών για το Κίνημα μας. Δεν μπορούν ακόμα και αν πραγματικά το θέλουν να σηματοδοτήσουν την νέα αρχή.
Η συστράτευση αρκετών εξ’ αυτών στην πλευρά του προέδρου του Κινήματος δεν ακυρώνει την πολιτική τους διαδρομή και δεν τους απαλλάσσει από τις σοβαρότατες ευθύνες που έχουν για τη σημερινή κατάσταση.
Το ίδιο ισχύει και για κάποιους άλλους που ψάχνουν για «αρχηγό» ικανό να τους διασφαλίσει τη διαιώνιση των προνομίων τους.
Η πολιτική τους επιβίωση ως πρωταγωνιστές και μόνο ως «πρωταγωνιστές» φαίνεται ότι αποτελεί το βασικότερο κριτήριο στις επιλογές τους.
Ακόμη και σήμερα που οι ίδιοι αναλύουν με πολύ εύστοχο εύκολο και γλαφυρό τρόπο το γιατί χάσαμε , που μιλούν για την χαμένη πολιτική μας ταυτότητα για την ανύπαρκτη ψυχική ενότητα και αλληλεγγύη, για τη χαμένη συντροφικότητα, για την αλλοτρίωση, τον εκφυλισμό, την αλαζονεία της εξουσίας, για την απομάκρυνση από την κοινωνία και από τα προβλήματα των πολιτών, δίνουν την εντύπωση ότι οι ίδιοι ήταν κάπου αλλού και ότι όλα αυτά που περιγράφουν και αναλύουν δεν τους πολυαφορούν!!!
Κανένα ίχνος αυτοκριτικής !!!
Καμία παραίτηση !!!
Καμιά γενναιότητα !!!
Επί της ουσίας στοχεύουν σε μία εκλογίστικη αντίληψη της ήττας και της προοπτικής και προσπαθούν να καλύψουν μέσα από γενικόλογες θέσεις την πολιτική κενότητα τους και τον συντηρητισμό τους.
Πρέπει να καταλάβουν ότι είναι μέρος του προβλήματος, αν όχι το ίδιο το πρόβλημα και η προσπάθειά τους να πρωταγωνιστήσουν και σήμερα αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη και ανανέωση που απαιτεί η νέα αρχή. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι παντελώς αδύνατο να εκφράσουν το αύριο.
Εάν πραγματικά επιθυμούν να προσφέρουν στην προσπάθεια αναγέννησης και επανίδρυσης του Κινήματος δεν έχουν παρά να διαλύσουν τα σώματα των πραιτοριανών τους που εδώ και πολλά χρόνια με τη συμπεριφορά τους προκαλούν, και εκθέτουν το Κίνημα και απομακρύνουν τους πολίτες από αυτό, και να κάνουν μερικά βήματα πιο πίσω.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ & ΡΗΞΗ – ΟΧΙ ΣΤΟ «ΕΜΠΟΡΙΟ» ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η ευκαιρία για μεγάλες και ουσιαστικές ρήξεις χάθηκε μετά το 2004, όταν η πλειοψηφία των στελεχών μας ερμήνευσε, τουλάχιστον υπεραπλουστευμένα, τη στρατηγική μας ήττα με όρους δεξιάς παρένθεσης. Σήμερα ξεκινάμε από διαφορετική αφετηρία και η νέα προσπάθειά μας προαπαιτεί ουσιαστική σύγκρουση και ρήξη. Έχουμε ευθύνη και καθήκον να τα αλλάξουμε όλα ξεκινώντας από τον εαυτό μας.
Είναι μονόδρομος η σύγκρουση και ρήξη με τα γνωστά εκδοτικό - οικονομικά συμφέροντα που δυστυχώς σημαντικά βοηθήσαμε στο παρελθόν να ανδρωθούν και να μεγαλουργήσουν. Αυτά τα κέντρα εγκαθίδρυσαν την τηλεδημοκρατία, δημιούργησαν τους πολιτικούς τηλε-αστέρες και απροκάλυπτα πλέον, νιώθοντας πανίσχυρα, έχοντας εγκαταστήσει και τοποτηρητές παντού, επιχειρούν την χειραγώγηση του Κινήματος και συνολικά της πολιτικής. Η αναγέννηση της πολιτικής ζωής προϋποθέτει τον δραστική μείωση της απεριόριστης εξουσίας τους.
Είναι μονόδρομος η σύγκρουση και ρήξη με το καθεστωτικό και εξουσιαστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους εκφραστές του όπου και αν αυτοί βρίσκονται.
Η σύγκρουση και η ρήξη με το «καθεστωτικό» ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ριζική και συνολική. Να αφορά το σύνολο των εκφραστών του ανεξάρτητα από το πως τοποθετούνται σήμερα στο ζήτημα της εκλογής προέδρου.
Η ενότητα που αρκετοί θεωρούν ως προϋπόθεση για το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ που στηρίζεται στη σιωπή, στη λήθη, στην ελεγχόμενη ακινησία, στις συμφωνίες κορυφής, στις προσωπικές διαπραγματεύσεις, στην ιδεολογική σύγχυση, στις προσωπικές στρατηγικές, στην πολιτική επιβίωση κάποιων «κορυφαίων» στελεχών μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τη συνέχεια και το μέλλον του Κινήματος.
Όσοι επικαλούνται την επίπλαστη ενότητα επιδιώκουν να θολώσουν το τοπίο και να εμποδίσουν τη δρομολόγηση ουσιαστικών και πολυεπίπεδων αλλαγών.
Μόνο η σύγκρουση και η ρήξη με τις κρατούσες αντιλήψεις, πρακτικές και τους φορείς τους, μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες γνήσιας πολιτικής ενότητας και να συμβάλλει καθοριστικά στην πορεία επανίδρυσης της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης.

Νέα πολιτική Ατζέντα
Η ιδεολογική – πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε όλους τους πολίτες. Είμαστε Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κεντροαριστερό Κόμμα στο οποίο η πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει στογγυλοποίηση και ασάφεια. Οι θέσεις μας και οι πρακτικές μας, πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας.
Η σαφή οριοθέτηση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών, η διαμόρφωση νέων κοινωνικών συμμαχιών, τα νέα μεγάλα ζητήματα και οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην νέα πολιτική μας ατζέντα.
 Πολιτική αυτονομία (ενίσχυση των θεσμών και των πολιτικών κομμάτων, απεξάρτηση από τον σφικτό εναγκαλισμό των media και της πλουτοκρατίας, κοινωνική δικαιοσύνη , αξιοκρατία)
 Ανεργία (Νεολαία Γυναίκες Νέοι επιστήμονες, Συμβασιούχοι, Απασχολησιμότητα, εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης των 400,00 € εργαζόμενοι νεόπτωχοι των 650,00 € )
 Παιδεία (Υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας, Συντεχνιασμός, Κακοδιαχείριση, Αδιαφάνεια, Οπισθοδρόμηση, Απαξίωση)
 Περιβάλλον , Οικολογία, Κινήματα
 Γενναία Αναδιανομή του Εισοδήματος προς όφελος των οικονομικών “θυμάτων» των φιλελεύθερων προσεγγίσεων (Συρρίκνωση του εισοδήματος της μεσαίας τάξης σε τέτοιο βαθμό που ο όρος «μεσαία» δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Ουσιαστικά μιλάμε για την νέα μεγάλη τάξη των νεόπτωχων.
 Εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Διοίκησης (πελατειακό σύστημα, εχθρικό στους πολίτες, διαφθορά, αναποτελεσματικότητα)
 Υγεία – Ασφαλιστικό (αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη , ισότητα)
 Μοντέλο ανάπτυξης (με κέντρο τον άνθρωπο και σεβασμό στο περιβάλλον)
 Δίκαιη Κοινωνία

Η επανίδρυση όρος επιβίωσης για το Κίνημα μας
Νέο Κόμμα /Θεσμός
Ριζική Ανανέωση

Είναι μονόδρομος και όρος επιβίωσης η επανίδρυση του Κινήματος ,σε διαφορετική περίπτωση θα έλθει όχι μόνο η συρρίκνωση της κοινωνικής του βάσης ή η διάσπαση αλλά η διάλυση του .
Το νέο μοντέλο οργάνωσης που πρέπει να ακολουθήσουμε δεν μπορεί να είναι αυτό των δεκαετιών του ’80 και του ΄90 αλλά ούτε αυτό που παρατηρούσαμε τα τελευταία χρόνια.
Οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα Κόμμα σύγχρονο, θεσμικό, προοδευτικό, αξιοκρατικό με αρχές και αξίες που θα λειτουργεί με πολιτικούς όρους και συλλογικότητα. Η εσωκομματική δημοκρατία και ο σεβασμός της διαφορετικής ή αντίθετης άποψης πρέπει να είναι βασική αρχή στη λειτουργία του.
Οφείλουμε να καταδικάσουμε κατηγορηματικά με την λειτουργία ενός “κλειστού” κόμματος κυβερνητικών και μη αξιωματούχων και εκλογικού μηχανισμού στην υπηρεσία κάποιων επιφανών στελεχών και βουλευτών που ζήσαμε για πάρα πολλά χρόνια.
Οφείλουμε να καταδικάσουμε και τη λειτουργία ενός κόμματος «χαλαρού» «ανοιχτού» που η δράση του εξαντλείται σε μαζικές ψηφοφορίες για την επιλογή προσώπων χωρίς καμία πολιτική λειτουργία, χωρίς πολιτικά όργανα με συγκεκριμένη ευθύνη και ρόλο, που ζήσαμε τα τρία τελευταία χρόνια.
Οι κομματικές οργανώσεις σε όλα τα επίπεδα πρέπει να αποτελούν ζωντανά κύτταρα παραγωγής πολιτικής να είναι κινηματικές και να αποτελούν μια βασική πηγή άντλησης στελεχών που θα εκπροσωπούν το Κίνημα στην κοινωνία. Να είναι ανοιχτές – νεωτερικές και προσβάσιμες σε όσους επιθυμούν να καταθέσουν την άποψή τους και ενταχθούν σ’ αυτές. Η δράση τους να εστιάζεται στα πραγματικά και ουσιαστικά προβλήματα που απασχολούν σήμερα την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Τα εκλεγμένα δημοκρατικά πολιτικά όργανα να έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και βέβαια συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα.

Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους επαγγελματίες καριερίστες “πολιτικούς”. (υπάρχουν αρκετοί στους κόλπους του Κινήματος)
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους πολιτικά άχρωμους δήθεν ερασιτέχνες της πολιτικής. (Δυστυχώς και από αυτούς έχουμε αρκετούς)
Η πορεία προς την επανίδρυση προϋποθέτει:
Α) Ειλικρινή και σε βάθος αυτοκριτική σε όλα τα επίπεδα, η οποία όμως να οδηγεί σε ανάληψη και απόδοση ευθυνών για τον κυβερνητισμό, την καθεστωτική και διαχειριστική λειτουργία που χαρακτηρίζει πλέον διαχρονικά το Κίνημα μας.
Η αυτοκάθαρση είναι βασική προϋπόθεση για την επανίδρυση του Κινήματος μας.
Η φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλουν εκατέρωθεν αρκετά στελέχη μας να περιορίσουν το διάλογο στην εκλογίστικη διάσταση που τους βολεύει, δεν μας αγγίζει και δεν μας πείθει.
Β) Είναι η ώρα , η λεγόμενη γενιά του Πολυτεχνείου, η γενιά της «αλλαγής», που πρωταγωνίστησε για τριάντα περίπου χρόνια ,που χάραξε δρόμους, πρόσφερε ιδέες, κυβέρνησε κεντροαριστερά και ξανακυβέρνησε κεντροδεξιά , να κατανοήσει ότι έχει κλείσει τον ιστορικό πολιτικό της κύκλο, και δεν μπορεί να εκφράσει το σήμερα ούτε τις νέες γενιές που ακολουθούν.

Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Γ) Η νέα μας πορεία και διαδρομή δεν πρέπει να φαίνεται ούτε και να γίνεται με άγχος και εμμονή για την γρήγορη επαναφορά στην εξουσία. Τον πολιτικό ναρκισσισμό και την στείρα εμμονή στη δεξιά παρένθεση την πληρώσαμε ήδη ακριβά
Η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός
Την πολιτική μας πρωτοπορία και κατ’ επέκταση την ιδεολογική μας ηγεμονία δεν πρόκειται να μας την χαρίσουν.!
Πρέπει να αγωνιστούμε για να την κατακτήσουμε.
Εάν γίνει αυτό, νομοτελειακά θα έρθει και η εξουσία!
Έχουμε την πεποίθηση ότι ο σημερινός πρόεδρος μας Γεώργιος Παπανδρέου , είναι ένας σύγχρονος πολιτικός ένας «διαφορετικός» άνθρωπος που έχει το ηθικό πλεονέκτημα και την αναγκαία πολιτική βούληση να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την συλλογική προσπάθεια , να αλλάξουμε το κόμμα . να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Εμείς θα σταθούμε στο πλευρό του και θα στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια με όλες μας τις δυνάμεις,
Τέλος προτείνουμε σε όλη την Ελλάδα με αφορμή την πορεία για την εκλογή προέδρου να δημιουργηθούν αντίστοιχες “ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ” ώστε να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός και γόνιμος διάλογος που να ξεπερνά τα στενά πλαίσια των ημιδιαλυμένων και απαξιωμένων υφιστάμενων κομματικών δομών. Ένας διάλογος που θα απελευθερώσει και νέες κοινωνικές δυνάμεις, θα προσφέρει πολιτικό οξυγόνο και νέα πνοή που είναι απαραίτητη για την αναγέννηση της πολιτικής της πατρίδας μας.

Είναι η στιγμή ευθύνης για τη λαϊκή βάση του Κινήματος, η κινητοποίηση και αυτοοργάνωση αποτελούν ουσιαστική προϋπόθεση για να αποκτήσει περιεχόμενο η συμμετοχική δημοκρατία. Είναι η στιγμή να αναλάβουν πολιτικό ρόλο και ευθύνη η νεολαία, οι πολίτες, για να ξεπεραστεί η γραφειοκρατία και ο καθεστωτισμός και να γίνουμε ξανά Κίνημα της λαϊκής βάσης.

1. ΜΠΑΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
2. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΕΛΕΝΗ
3. ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
4. ΑΔΑΜΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
5. ΓΙΑΛΕΛΗΣ ΘΕΜΗΣ
6. ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
7. ΣΠΥΡΛΙΔΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
8. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΘΩΜΑΣ
9. ΚΑΟΥΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ
10. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
11. ΜΟΥΡΟΥΚΗ ΑΝΝΑ
12. ΡΑΧΟΥΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
13. ΚΕΧΡΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
14. ΝΤΟΥΣΚΑ ΜΑΡΙΝΑ
15. ΣΕΡΠΑΝΟΣ ΧΑΡΙΛΑΟΣ
16. ΒΑΡΖΑΜΠΕΤΙΑΝ ΕΝΤΥ
17. ΛΑΜΠΡΗ ΟΥΡΑΝΙΑ
18. ΛΑΜΠΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
19. ΠΛΥΤΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
20. ΝΤΟΥΣΚΑ ΑΛΕΞΙΑ
21. ΣΙΜΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
22. ΓΕΡΟΔΗΜΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
23. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΝΑ
24. ΚΡΑΝΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
25. ΔΟΥΚΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ
26. ΦΛΩΡΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

Read more!

Παρέμβαση για το Συνέδριο

26/2/2008

Η επίλυση του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» αποτελεί βασική προϋπόθεση

για την οργανωτική - πολιτική επανίδρυση και ουσιαστική

αναγέννηση του Κινήματος

Αφού αναγνωρίσουμε την μεγάλη προσπάθεια που έγινε από ορισμένους συντρόφους που είχαν την ευθύνη να προετοιμάσουν και να οργανώσουν στις προσυνεδριακές διαδικασίες σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για το Κίνημα μας , οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι καθώς ολοκληρώνεται ο προσυνεδριακός διάλογος η εικόνα μας τόσο στο εσωκομματικό τοπίο αλλά κυρίως στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι αυτή που θα θέλαμε.
- ελάχιστο ενδιαφέρον και συμμετοχή στον όποιο προσυνεδριακό πολιτικό διάλογο,
ατέρμονες εκλογικές - πελατειακές διαδικασίες,
- εσωστρέφεια , διχασμός σε επίπεδο κομματικής και κοινωνικής βάσης,
- θυμός και διάθεση εκτόνωσης , σύγχυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης,
- ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο, απαισιοδοξία ,απογοήτευση και ηττοπάθεια του στελεχιακού μας δυναμικού αλλά και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων μας,
δυστυχώς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χάνουμε σημαντικό έδαφος στην προσπάθεια ανάταξης και επανίδρυσης του Κινήματος .
Έχουμε ξανατονίσει στο πρόσφατο παρελθόν ότι η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια τόσο μιας μακρόχρονης κυβερνητικής διαδρομής με την εκδήλωση παθογενειών που αναφερθήκαμε και αναφερόμαστε (κυβερνητισμός, καθεστωτικές συμπεριφορές, απαξίωση του στελεχιακού δυναμικού μας, απομάκρυνση από την κοινωνία κ.λ.π.) όσο και της αδυναμίας μας στη συνέχεια μετά το 2004, να ανασυνταχθούμε, να λύσουμε μεταξύ μας βασικά ζητήματα στην λειτουργία μας και να διαμορφώσουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.
Το συνέδριο μας, που τόσο πολλά επενδύσαμε για το μέλλον του Κινήματος σε αυτές τις συνθήκες και με τα υπάρχοντα δεδομένα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της νέας μας πορείας, της οργανωτικής και πολιτικής επανίδρυσης και ανανέωσης μας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να σηματοδοτήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο μας στην ανασύνθεση του πολιτικού μας συστήματος.
Προϋπόθεση για να υπερβούμε αυτή την κρίση αποτελεί η λύση πρώτα απ’ όλα του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» το οποίο συνοψίζεται στα εξής:


I) Ειλικρινή αυτοκριτική – αυτοκάθαρση
Να τελειώνουμε οριστικά με την αυτοκριτική μας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε υπερήφανοι και τιμούμε την ιστορία και το παρελθόν μας αλλά παράλληλα να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο στο επίπεδο των γενικών διαπιστώσεων , όπως κάναμε μέχρι τώρα (κάτι που έγινε μόνο από τον πρόεδρο και ορισμένα στελέχη μας) αλλά και στο εσωκομματικό επίπεδο με απόδοση και των αντίστοιχων ευθυνών. Να πούμε συγκεκριμένα ποιες πολιτικές ήταν λάθος, (αποιδεολογικοποίηση της πολιτικής , απεμπόλιση βασικών αρχών και διακυρήξεων του Κινήματος , συμβιβασμός της κομματικής ελίτ- λεγόμενα ηγετικά στελέχη, χρηματιστήριο, συμβασιούχοι, γενιά του 700,00 € , διεύρυνση κοινωνικών ανισοτήτων, κόμμα αξιωματούχων κ.α.), να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για όλα όσα μας αναλογούν, να ζητήσουμε «συγνώμη» από τον ελληνικό λαό και στη συνέχεια να τελειώνουμε οριστικά με όλους όσους απεμπόλησαν βασικές αρχές και αξίες , που αλλοίωσαν την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος που εκμεταλλεύθηκαν προς ίδιο όφελος τα προνόμια της εξουσίας. Να παραμερίσουμε και να απεμπλακούμε από τους ισόβιους κυβερνητικούς παράγοντες και τους ισόβιους κομματικούς αξιωματούχους.
Τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τα φαινόμενα που περιγράφουμε και πρωταγωνίστησαν αρνητικά, όπου και αν βρίσκονται, αποτελούν μέρος του προβλήματος και ανασταλτικό παράγοντα στη νέα μας προσπάθεια.
Δεν θα πείσουμε την ελληνική κοινωνία όταν αυτά τα πρόσωπα πρωταγωνιστούν και σήμερα.
Η αυτοκάθαρση είναι αναγκαίος όρος για την ανάταξη και επανίδρυση του Κινήματος, θα λειτουργήσει λυτρωτικά και αναγεννητικά.

II) Η πραγματική οργανωτική και πολιτική επανίδρυση όρος επιβίωσης για το Κίνημα
Το σημερινό πρόβλημα του Κινήματος υπερβαίνει κατά πολύ το ζήτημα της ηγεσίας του Κινήματος το οποίο λύσαμε . Αφορά πλέον την ίδια την ύπαρξη του και πολιτική επιβίωση του. Αφορά στην δυνατότητα του ή όχι να εκφράσει τις νέες κοινωνικές δυνάμεις (τις λεγόμενες δημιουργικές, παραγωγικές, τους νέους μη προνομιούχους) και συμμαχίες και να εκπροσωπήσει αυθεντικά τα πολιτικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και συμφέροντα τους. Αυτό είναι το διακύβευμα από το οποίο κρίνεται το μέλλον της Δημοκρατικής Παράταξης.
Να αφήσουμε οριστικά πίσω την περίοδο που αφορούσε στο ζήτημα εκλογής προέδρου. Έχουμε πρόεδρο ισχυρό που εξελέγει από μια πρωτοφανή δημοκρατική διαδικασία, η οποία όμως δυστυχώς έχει διχάσει σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη μας και την κοινωνική μας βάση. Οφείλουμε να τον σεβαστούμε και να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας την τολμηρή προσπάθεια του.

III) Ουσιαστική ανανέωση – αποκατάσταση της θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
- Ποιους καλούσαμε στην κυβερνητική μας διαδρομή να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας;
Με τι κριτήρια γίνονταν η επιλογή αυτών των στελεχών; Από που προέρχονταν, ποια η διαδρομή τους και τι πρέσβευαν;
- Πως θα γίνεται εν τέλει η ανανέωση που ευαγγελιζόμαστε;
- Ποια θα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας δυναμικού;
- Πώς θα γίνεται η πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων;
- Θέλουμε στελεχιακή πολιτική;
- Θέλουμε εξέλιξη και ουσιαστική ανανέωση με πολιτικά πρόσωπα με κοινωνική και πολιτική διαδρομή , φορείς θέσεων απόψεων που εκφράζουν κάτι ή θέλουμε απλώς πρόσωπα που είναι «ακίνδυνα» διότι δεν ταράζουν τα ήρεμα και λιμνάζοντα ύδατα διότι δεν είναι ικανά να κάνουν ρήξεις και να διεκδικήσουν, να ανατρέψουν κατεστημένες δομές και νοοτροπίες.
- Θέλουμε πραγματικά θεσμικό, πολιτικό, ισχυρό Κόμμα;
Πρέπει να απαντήσουμε ειλικρινά και πειστικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα.

Πρέπει επίσης να αποδεχτούμε ότι:
Δεν μπορούμε να ανατρέψουμε τις κατεστημένες καταστάσεις και να περιορίσουμε την παρέμβαση των εξωθεσμικών κέντρων που ταλανίζουν το πολιτικό μας σύστημα και την ελληνική κοινωνία εάν δεν ανατρέψουμε πρώτα το δικό μας εσωτερικό κατεστημένο !!
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε ριζικά το πολιτικό μας σύστημα εάν δεν αλλάξουμε πρώτα τον δικό μας πολιτικό οργανισμό !!
Δεν μπορούμε να εκφράσουμε και να εκπροσωπήσουμε τη Νεολαία , τους άνεργους, τους συμβασιούχους, την γενιά των 700,00 €, τους χαμηλόμισθους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους τους κοινωνικά αποκλεισμένους, τους νέους μη προνομιούχους, τις λεγόμενες παραγωγικές και δημιουργικές κοινωνικές δυνάμεις αυθεντικά με πολιτικό δυναμικό που βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση από αυτές !!
Δεν μπορούμε να πάμε σε μια νέα μεταπολίτευση που επαγγέλλονται ορισμένοι σύντροφοι με υλικά της παλιάς μεταπολίτευσης !!
Δεν μπορούμε να συγκροτήσουμε τη μεγάλη Κεντροαριστερά με κεντροδεξιούς πρωταγωνιστές !!

Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους επαγγελματίες καριερίστες “πολιτικούς”. (υπάρχουν αρκετοί στους κόλπους του Κινήματος)
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στους πολιτικά άχρωμους δήθεν ερασιτέχνες της πολιτικής. (Δυστυχώς και από αυτούς έχουμε αρκετούς)
Είναι η ώρα , αρκετοί από τους πρωταγωνιστές της λεγόμενης γενιάς του Πολυτεχνείου, η γενιά της «αλλαγής», που πρωταγωνίστησε για τριάντα περίπου χρόνια ,που χάραξε δρόμους, πρόσφερε ιδέες, κυβέρνησε κεντροαριστερά και ξανακυβέρνησε κεντροδεξιά , να κατανοήσουν ότι έχουν κλείσει τον ιστορικό πολιτικό τους κύκλο, και δεν μπορούν να εκφράσουν το σήμερα ούτε τις νέες γενιές που ακολουθούν.
Η ουσιαστική ανανέωση που έχει ανάγκη το Κίνημα μας δεν διασφαλίζεται με διάφορες ποσοστώσεις , ούτε μόνο με την ηλικιακή ανανέωση, ιδιαίτερα δε όταν αυτές προκύπτουν μέσα από μια γραφειοκρατική, επιδερμική, αυστηρά εσωτερική διαδικασία η οποία πολλές φορές στοχεύει στην ενσωμάτωση αυτών που καλούνται να την εκφράσουν
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Να βάλουμε τις βάσεις για ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια ούτε για ανακύκλωση απαξιωμένων στελεχών, αλλά ούτε και για ψευδεπίγραφη ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν καμία διαδρομή και δεν εκφράζουν τίποτα.

Ο ρόλος της Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ζοφερή και απόρροια μιας αδιέξοδης και απολίτικης πορείας που ξεκίνησε από το 1998 και φτάνει ως και σήμερα, οδηγώντας την στη συρρίκνωση και στον πολιτικό μαρασμό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ανασυγκρότησή της.
Αν κάποτε τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ απορροφημένα από το κυβερνητικό τους έργο, είχαν την πολυτέλεια να μην ασχολούνται υπεύθυνα και σοβαρά με την οργανωμένη νεολαία του τώρα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, για το μέλλον του Κινήματος και ενόψει του συνεδρίου είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δοθεί τέλος σε αυτή τη ζοφερή παρακμιακή κατάσταση ώστε να αποκατασταθεί η πολιτική και θεσμική λειτουργία της.
Η θεσμική και πολιτική λειτουργία της οργάνωσης, και η εσωκομματική δημοκρατία, δεν μπορούν να αποτελούν σήμερα ζητούμενα αλλά συστατικά στοιχεία της. Η Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να αποτελεί θερμοκήπιο πολιτικού αμοραλισμού και εξευτελισμού της προσωπικότητας που παράγει υποτελείς, αργόμισθους και μικροπαράγοντες και να εξελιχθεί σε κύτταρο παραγωγής πολιτικής που θα συμβάλλει ουσιαστικά στη συνέχεια και ανανέωση του Κινήματος σε ιδέες και στελέχη. Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά.
Η οργάνωση Νεολαίας ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εξυπηρετήσει προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες κανενός
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να συγκρουστεί με το καθεστωτικό και εξουσιαστικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τους εκφραστές του όπου κι αν αυτοί βρίσκονται.
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει όχι μόνο να συμμετέχει αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο εγχείρημα της οργανωτικής – πολιτικής επανίδρυσης και αναγέννησης του Κινήματος
Η Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να ανταποκριθεί στο ιστορικό της καθήκον και να πρωταγωνιστήσει στην προσπάθεια για την ριζική αλλαγή του πολιτικού μας συστήματος.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορεί να υπάρξει επανίδρυση και μέλλον για το Κίνημα μας χωρίς την Νεολαία της πατρίδας μας και την οργάνωση της Νεολαίας κοντά του.
Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο που ο πρόεδρος μας ανέλαβε ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας.

IV) Πολυτέλεια οι ψευδεπίγραφοι εσωτερικοί διαχωρισμοί – Ουσιαστική πολιτική ενότητα
Να διαλυθούν τώρα όλες οι «τάσεις», «πτέρυγες» κι όλες οι οργανωμένες «ομάδες», που λειτουργούν στους κόλπους του Κινήματος, με πρωτοβουλία αυτών των συντρόφων που τις δημιούργησαν (ο σύντροφος Βενιζέλος έκανε το θετικό βήμα). Χωρίς να είναι σήμερα αυτό το κυρίαρχο πρόβλημα μας πιστεύουμε ακράδαντα ότι στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτή η κίνηση τους θα συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος ενότητας και θα σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα όλων να εργαστούν ολόψυχα μόνο για την πολιτική και οργανωτική επανίδρυση του Κινήματος .
Η ενότητα που αρκετοί θεωρούν ως προϋπόθεση για το «μεγάλο» ΠΑΣΟΚ που στηρίζεται στη σιωπή, στη λήθη, στην ελεγχόμενη ακινησία, στις συμφωνίες κορυφής, στις προσωπικές διαπραγματεύσεις, στην ιδεολογική σύγχυση, στις προσωπικές στρατηγικές, στην πολιτική επιβίωση κάποιων «κορυφαίων» στελεχών μόνο δεινά μπορεί να φέρει για τη συνέχεια και το μέλλον του Κινήματος.
Να αποκαταστήσουμε στους κόλπους της οργάνωσης τις προσωπικές και πολιτικές μας σχέσεις. Ο τυφλός ανταγωνισμός, οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι λογαριασμοί του παρελθόντος, η καχυποψία, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις, ο παραγοντισμός, οι απολιτικές ομαδοποιήσεις , το εξοντωτικό παρασκήνιο, η αναξιοκρατία αποτελούν τροχοπέδη για την νέα μας πορεία.
Να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην «κορυφή» αλλά στην κομματική και κοινωνική μας βάση.

Είναι απαραίτητο να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, να ξανανιώσουμε σύντροφοι , αλληλέγγυοι , στρατευμένοι σε κοινούς στόχους, να προτάξουμε το εμείς απέναντι στο εγώ. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς στους εαυτούς μας και στον πολιτικό φορέα μας , να αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούμε για να εμπνεύσουμε και να πείσουμε στη συνέχεια και τους πολίτες.
Να συμφωνήσουμε οριστικά μεταξύ μας για τις πολιτικές μας προτεραιότητες που αναφέρουμε στο πρόγραμμα μας και να διαμορφώσουμε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής δράσης διεξόδου από την κρίση. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα στα σύγχρονα προβλήματα και τις νέες ανάγκες και να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες αντιπαραθέσεις.
Όσοι επενδύουν στους ψευδεπίγραφους διαχωρισμούς και στις μάχες αλληλοεξοντώσης εξυπηρετούν προσωπικές στρατηγικές και δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της σημερινής συγκυρίας για το μέλλον της προοδευτικής παράταξης.

V) Κόμμα θεσμός, δίκαιο, δημοκρατικό, αξιοκρατικό

Είναι απαραίτητο με την ολοκλήρωση του συνέδριου μας να έχουμε συμφωνήσει και ξεκαθαρίσει ότι θα εργαστούμε όλοι μαζί για το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του μέλλοντος που θα είναι:
Κόμμα θεσμός με ξεκάθαρους όρους στη λειτουργία του, με αποδοχή των αποφάσεων της πλειοψηφίας αλλά και με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και στις μειοψηφίες, με πολιτικά όργανα που έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και διακριτούς ρόλους που θα αξιολογούν θα ελέγχουν θα λογοδοτούν και θα απολογούνται. Που θα διασφαλίζουν σε κάθε επίπεδο την τήρηση « κανόνων» και «κριτηρίων» και την προσήλωση στις αρχές και αξίες μας.
Η θέσπιση «κανόνων» και «κριτηρίων» στους όρους λειτουργίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών και των στελεχών μας καθώς και για την εμπέδωση διαφάνειας και αξιοκρατίας,
Κόμμα σύγχρονο , ανοικτό, δημοκρατικό, μαζικό που θα συζητά και θα διαβουλεύεται με παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης είναι ακόμα και σήμερα παρωχημένες και αναποτελεσματικές και έχουν επιφανειακό, συγκυριακό και εκτονωτικό χαρακτήρα. Είναι απαραίτητο να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να οδηγούν στα αναγκαία πολιτικά αποτελέσματα.
Ποιόν θα πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι και ικανοί να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε μια δίκαιη κοινωνία , με ουσιαστική δημοκρατία και αξιοκρατία όταν εμείς οι ίδιοι σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούμε αντιδημοκρατικά άδικα και αναξιοκρατικά !!!
Ας συμφωνήσουμε τώρα να δώσουμε ένα τέλος στη φαυλοκρατία στην πελατειακή αντίληψη και στην αναξιοκρατία που χαρακτήριζε τον τρόπο λειτουργίας του Κινήματος επί πολλά έτη. Αυτό θα γίνει μόνο με τη θεσμική θωράκιση της εσωκομματικής μας δράσης.
Σε ότι αφορά τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές για την νέα οργανωτική μας συγκρότηση ενώ αντιμετωπίζουν θετικά ορισμένα ζητήματα , όπως η επαναφορά των οργανώσεων βάσης και των οργανώσεων εργαζομένων, προβλέπουν όργανα ελέγχου, αξιολόγησης και λογοδοσίας, ενισχύουν την Περιφερειακή συγκρότηση, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή το ζήτημα αναβάθμισης της πολιτικής λειτουργίας της οργάνωσης.
Δεν κατοχυρώνεται η αρχή της άμεσης εκλογής όλων, ανεξαρτήτως της ιδιότητας τους στο ζήτημα ανάδειξης υποψηφίων σε όλα τα επίπεδα (βουλή, ευρωβουλή, αυτοδιοίκηση κα). Δεν διασφαλίζουμε σε αυτές τις επιλογές τη διαφάνεια και αξιοκρατία αφού δεν θεσπίζεται συγκεκριμένος τρόπος και συγκεκριμένα κριτήρια.
Σε ότι αφορά στο κεντρικό καθοδηγητικό όργανο δυστυχώς προτείνεται να παραμείνει ο σημερινός τρόπος συγκρότησης του Εθνικού Συμβουλίου ως έχει, παρόλο που όλο αυτό το διάστημα συμφωνήσαμε σχεδόν όλοι ότι αυτό απέτυχε. Ο διαχωρισμός των μελών του Εθνικού Συμβουλίου σε θεσμικούς και αιρετούς, σε συνδυασμό με διάφορες ποσοστώσεις δημιουργεί συνθήκες συνομοσπονδοποίησης και ακυρώνει το στόχο για ενιαίο ισχυρό πολιτικό κεντρικό όργανο.


Η φοβία και ατολμία και κυρίως η έλλειψη πολιτικής βούλησης να αλλάξουμε τον βουλευτικοκεντρικό χαρακτήρα της οργανωτικής δομής του Κόμματος (που συνέβαλλε καθοριστικά στην μετάλλαξή του σε κόμμα κυβερνητικών και μη αξιωματούχων και στείρου εκλογικού μηχανισμού στην υπηρεσία κάποιων επιφανών στελεχών) δεν ανταποκρίνεται στην σημερινή ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές και ριζική αντιμετώπιση των χρόνιων παθογενειών.
Η προφανής προσπάθεια κατοχύρωσης κεκτημένων – στα υψηλά κομματικά κλιμάκια - δεν συμβάλλει στην ριζική ανανέωση που απαιτείται ,ούτε στη δημιουργία ενός ζωντανού πολιτικά ισχυρού Κόμματος.

VI) Η πολιτική ξανά στο προσκήνιο

Ο «σοσιαλδημοκρατικός φιλελευθερισμός» στο πρόσφατο παρελθόν όχι μόνο δεν έλυσε τα ,σύγχρονα οικουμενικά ζητήματα αλλά οδήγησε σε μια ψευδεπίγραφη δημοκρατία με χαμηλά επίπεδα ουσιαστικής ελευθερίας – ευημερίας- κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Η «νεοφιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία» στο παρόν οδηγεί στην διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων , στον περιορισμό των ευκαιριών και επιλογών , στη φθορά και απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών , στην περιθωριοποίηση των νέων και μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, σκορπά παντού ανασφάλεια, σπαταλά τον φυσικό πλούτο και υποθηκεύει το μέλλον των επόμενων γενεών.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε ουσιαστικές λύσεις και να απαντήσουμε πειστικά σε αυτά τα νέα μεγάλα ζητήματα, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε και πάλι την πολιτική μας πρωτοπορία και ιδεολογική ηγεμονία, εάν θέλουμε να γίνουμε η μεγάλη σύγχρονη Κεντροαριστερά.
Η ιδεολογική – πολιτική φυσιογνωμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ πρέπει να είναι ξεκάθαρη σε όλους τους πολίτες. Είμαστε Δημοκρατικό Ριζοσπαστικό Κεντροαριστερό Κόμμα στο οποίο η πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει στρογγυλοποίηση και ασάφεια. Οι θέσεις μας και οι πρακτικές μας, πρέπει να είναι αντίστοιχες με τις αρχές και τις διακηρύξεις μας.
Η σαφή οριοθέτηση των στρατηγικών πολιτικών επιλογών, η διαμόρφωση νέων κοινωνικών συμμαχιών, τα νέα μεγάλα ζητήματα και οι σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των αντίστοιχων κοινωνικών δυνάμεων πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην νέα πολιτική μας ατζέντα.
Επιτέλους να απεγκλωβιστούμε από το άγονο και αδιέξοδο πεδίο αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, που στοχεύει στην αποδόμηση της με αιχμή τη διαπλοκή της, τη δημιουργία και προσπάθεια συγκάλυψης πολλών σκανδάλων, που μας συμπαρασύρει και εμάς στον κατήφορο. Να μεταφέρουμε την πολιτική αντιπαράθεση στο προνομιακό μας πεδίο που είναι αυτό της πολιτικής, της δημιουργίας, των προτάσεων, των λύσεων και της προβολής του προγραμματικού μας λόγου.
Το συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κλείσουμε αυτό το φθοροποιό κύκλο της εσωστρέφειας, να μιλήσουμε πάλι μια κοινή γλώσσα, να επουλώσουμε τις πληγές μας, να ανακτήσουμε τη ζωντάνια μας και την αξιοπιστία μας, να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε στη νέα μας εναλλακτική αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Να σφυρηλατήσουμε τη νέα μας συλλογικότητα και πολιτική ενότητα πάνω σε αρχές, αξίες, ιδανικά , κοινούς πολιτικούς στόχους. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι στο νέο μας εγχείρημα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλατιών κοινωνικών ομάδων της πατρίδας μας που πλήττονται από την επικράτηση νεοσυντηρητικών πολιτικών.
Όταν συμβεί αυτό θα έχουμε κάνει το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την αναγέννηση μας. Τότε πραγματικά θα μπορούμε και πάλι να βγούμε στην κοινωνία δυνατοί και ενωμένοι με ενιαία έκφραση, με ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματικά αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης της χώρας.
Το συνέδριο ας αποτελέσει την ευκαιρία για την εσωτερική μας απελευθέρωση και υπέρβασή. Ας γίνει αφετηρία της νέας πορείας του Κινήματος.

Μπάστας Κων/νος

Read more!

Η επίλυση του «μεγάλου εσωτερικού ζητήματος» αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οργανωτική - πολιτική επανίδρυση και ουσιαστική αναγέννηση του Κινήματος

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι ένα μήνα πριν το συνέδριο μας , η εικόνα μας δεν είναι αυτή που θα θέλαμε.
Εσωστρέφεια , διχασμός σε επίπεδο κομματικής και κοινωνικής βάσης, σύγχυση, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης, θυμός και διάθεση εκτόνωσης, ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο, απαισιοδοξία και απογοήτευση, ηττοπάθεια του στελεχιακού μας δυναμικού αλλά και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων μας, συνθέτουν αυτή την εικόνα.
Η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια τόσο μιας μακρόχρονης κυβερνητικής διαδρομής με την εκδήλωση παθογενειών που αναφερθήκαμε και αναφερόμαστε (κυβερνητισμός, καθεστωτικές συμπεριφορές, απομάκρυνση από την κοινωνία κ.λ.π.) όσο και της αδυναμίας μας στη συνέχεια μετά το 2004, να ανασυνταχθούμε, να λύσουμε μεταξύ μας βασικά ζητήματα στην λειτουργία μας και να διαμορφώσουμε αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Αυτή τη δύσκολη στιγμή πρέπει να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, να πούμε πολλές αλήθειες. Δεν μπορούμε όπως στο παρελθόν να αγνοήσουμε τις πραγματικές αιτίες για την σημερινή κατάσταση εάν θέλουμε να υπερβούμε την κρίση που διέρχεται το Κίνημα μας και να κάνουμε μια νέα αρχή.

Οι προσυνεδριακές διαδικασίες σε αυτό το κλίμα και με τα υπάρχοντα δεδομένα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι ανοιχτές στην κοινωνία όπως πραγματικά επιδιώκουμε και θέλουμε και δεν έχουν να προσφέρουν σε τίποτα εάν δεν λύσουμε πρώτα απ’ όλα το μεγάλο εσωτερικό ζήτημα, το οποίο συνοψίζεται στα εξής:
I) Να τελειώνουμε οριστικά με την αυτοκριτική μας. Να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε υπερήφανοι και τιμούμε την ιστορία και το παρελθόν μας αλλά παράλληλα να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, όχι μόνο στο επίπεδο των γενικών διαπιστώσεων , όπως κάναμε μέχρι τώρα (κάτι που έγινε μόνο με τον πρόεδρο και ορισμένα στελέχη μας) αλλά και στο εσωκομματικό επίπεδο με απόδοση και των αντίστοιχων ευθυνών. Να πούμε συγκεκριμένα ποιες πολιτικές ήταν λάθος, να ζητήσουμε μια «συγνώμη» στον ελληνικό λαό και στη συνέχεια να τελειώνουμε οριστικά με όλους όσους απεμπόλησαν βασικές αρχές και αξίες , που αλλοίωσαν την πολιτική φυσιογνωμία του Κινήματος που εκμεταλλεύθηκαν προς ίδιο όφελος τα προνόμια της εξουσίας. Να παραμερίσουμε και να απεμπλακούμε από τους ισόβιους κυβερνητικούς παράγοντες και τους ισόβιους κομματικούς αξιωματούχους.
Τα πρόσωπα που συνδέθηκαν με τα φαινόμενα που περιγράφουμε και πρωταγωνίστησαν αρνητικά, όπου και αν βρίσκονται, αποτελούν μέρος του προβλήματος και ανασταλτικό παράγοντα στη νέα μας προσπάθεια.
Η αυτοκάθαρση είναι αναγκαίος όρος για την ανάταξη και επανίδρυση του Κινήματος, θα λειτουργήσει λυτρωτικά και αναγεννητικά.
II) Να αφήσουμε πίσω την περίοδο που αφορούσε στο ζήτημα εκλογής προέδρου. Έχουμε πρόεδρο ισχυρό που εξελέγει από μια πρωτοφανή δημοκρατική διαδικασία, η οποία όμως δυστυχώς έχει διχάσει σε μεγάλο βαθμό τα στελέχη μας και την κοινωνική μας βάση. Οφείλουμε να τον σεβαστούμε και να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας την τολμηρή προσπάθεια του.
III) Να διαλυθούν τώρα όλες οι «τάσεις», «πτέρυγες» κι όλες οι οργανωμένες «ομάδες», που λειτουργούν στους κόλπους του Κινήματος, με πρωτοβουλία αυτών των συντρόφων που τις δημιούργησαν (ο σύντροφος Βενιζέλος έκανε το θετικό βήμα). Αυτή η κίνηση τους θα συμβάλλει καθοριστικά στην διαμόρφωση του αναγκαίου κλίματος ενότητας και αποφασιστικότητας απόλυτα απαραίτητο για την πολιτική και οργανωτική επανίδρυση του Κινήματος.
IV) Η πολιτική εξυγίανση της Οργάνωσης Νεολαίας και η αποκατάσταση της θεσμικής και πολιτικής λειτουργίας της πρέπει να σηματοδοτήσει την πολιτική επανίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά

V) Να αποκαταστήσουμε στους κόλπους της οργάνωσης τις προσωπικές και πολιτικές μας σχέσεις. Ο τυφλός ανταγωνισμός, οι άγονες προσωπικές αντιπαραθέσεις, οι λογαριασμοί του παρελθόντος, η καχυποψία, οι συντεχνιακές προσεγγίσεις, ο παραγοντισμός, οι απολιτικές ομαδοποιήσεις , το εξοντωτικό παρασκήνιο, η αναξιοκρατία, η απογοήτευση αποτελούν τροχοπέδη για την νέα μας πορεία. Να αναγνωρίσουμε ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην «κορυφή» αλλά στην κομματική και κοινωνική μας βάση.
Είναι απαραίτητο να συσφίξουμε τις σχέσεις μας, να ξανανιώσουμε σύντροφοι , αλληλέγγυοι , στρατευμένοι σε κοινούς στόχους, να προτάξουμε το εμείς απέναντι στο εγώ. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς στους εαυτούς μας και στον πολιτικό φορέα μας , να αποκτήσουμε ξανά αυτοπεποίθηση, να εμπνευστούμε για να εμπνεύσουμε και να πείσουμε στη συνέχεια και τους πολίτες.
VI) Είναι απαραίτητο με την ολοκλήρωση του συνέδριου μας να έχουμε συμφωνήσει και ξεκαθαρίσει ότι θα εργαστούμε όλοι μαζί για το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ. του μέλλοντος που θα είναι:
- Σύγχρονο , ανοικτό, δημοκρατικό, μαζικό που θα συζητά και θα διαβουλεύεται με παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο. Οι διαδικασίες διαλόγου και διαβούλευσης είναι ακόμα και σήμερα παρωχημένες και αναποτελεσματικές και έχουν επιφανειακό, συγκυριακό και εκτονωτικό χαρακτήρα. Είναι απαραίτητο να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να οδηγούν στα αναγκαία πολιτικά αποτελέσματα.
- Κόμμα θεσμός με ξεκάθαρους όρους στη λειτουργία του, με πολιτικά όργανα που έχουν ευθύνη και ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών μας και διακριτούς ρόλους , με όργανα αξιολόγησης - ελέγχου και λογοδοσίας - απολογισμού , όπου θα διασφαλίζουν σε κάθε επίπεδο την τήρηση « κανόνων» και «κριτηρίων» και την προσήλωση στις αρχές και αξίες μας.
Ας συμφωνήσουμε τώρα να δώσουμε ένα τέλος στη φαυλοκρατία στην πελατειακή αντίληψη και στην αναξιοκρατία που χαρακτήριζε τον τρόπο λειτουργίας του Κινήματος επί πολλά έτη. Αυτό θα γίνει μόνο με τη θεσμική θωράκιση της εσωκομματικής μας δράσης.
Η θέσπιση «κανόνων» και «κριτηρίων» στους όρους λειτουργίας μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών και των στελεχών μας καθώς και για την εμπέδωση διαφάνειας και αξιοκρατίας.

 Ποιους καλούσαμε στην κυβερνητική μας διαδρομή να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας;
 Με τι κριτήρια γίνονταν η επιλογή αυτών των στελεχών; Από που προέρχονταν, ποια η διαδρομή τους και τι πρέσβευαν;
 Πως θα γίνεται εν τέλει η ανανέωση που ευαγγελιζόμαστε;
 Ποια θα είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του πολιτικού μας δυναμικού;
 Πώς θα γίνεται η πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων;

Πρέπει να απαντήσουμε πειστικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα.

Αν πράγματι μας ενδιαφέρει να αποκτήσουμε στελεχιακή πολιτική και να διασφαλίσουμε την κινητικότητα, εξέλιξη, συνέχεια και την ανανέωση στο Κίνημα θα ήταν ένα θετικό βήμα η δημιουργία ενός μητρώου στελεχών όπου θα καταγράφονταν στοιχεία όπως : κομματική διαδρομή, πολιτική και κοινωνική δράση, εκπαίδευση, επαγγελματική εμπειρία κ. α.
Να επενδύσουμε σε αυτά τα στελέχη εκπαιδεύοντας τα πάνω στις πτυχές του κυβερνητικού μας προγράμματος ώστε να καταστούν ικανά να μεταφέρουν τον προγραμματικό μας λόγο τόσο στις εσωκομματικές διεργασίες όσο και στην κοινωνία. Και γιατί όχι να μην τα καλούνται να εφαρμόσουν τις πολιτικές μας σε περίοδο διακυβέρνησης από το Κίνημά μας. Να βάλουμε τις βάσεις για ουσιαστική ανανέωση του πολιτικού δυναμικού μας. Δεν υπάρχει πολυτέλεια ούτε για ανακύκλωση απαξιωμένων στελεχών, αλλά ούτε και για ψευδεπίγραφη ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν καμία διαδρομή και δεν εκφράζουν τίποτα.
Να απεγκλωβιστούμε από το άγονο και αδιέξοδο πεδίο αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, που στοχεύει στην αποδόμηση της με αιχμή τη διαπλοκή της, τη δημιουργία και προσπάθεια συγκάλυψης πολλών σκανδάλων, που μας συμπαρασύρει και εμάς στον κατήφορο. Να μεταφέρουμε την πολιτική αντιπαράθεση στο προνομιακό μας πεδίο που είναι αυτό της πολιτικής, της δημιουργίας, των προτάσεων, των λύσεων και της προβολής του προγραμματικού μας λόγου.
Τέλος να συμφωνήσουμε οριστικά μεταξύ μας για τις πολιτικές μας προτεραιότητες που αναφέρουμε στο πρόγραμμα μας και να διαμορφώσουμε συγκεκριμένο σχέδιο πολιτικής δράσης διεξόδου από την κρίση. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα στα σύγχρονα προβλήματα και τις νέες ανάγκες και να αφήσουμε στην άκρη τις άγονες τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις εντυπώσεων.
Το συνέδριο είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κλείσουμε αυτό το φθοροποιό κύκλο της εσωστρέφειας, να μιλήσουμε πάλι μια κοινή γλώσσα, να επουλώσουμε τις πληγές μας, να ανακτήσουμε τη ζωντάνια μας και την αξιοπιστία μας, να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε και να καταλήξουμε στη νέα μας εναλλακτική αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.
Να σφυρηλατήσουμε τη νέα μας συλλογικότητα και πολιτική ενότητα πάνω σε αρχές, αξίες, ιδανικά , κοινούς πολιτικούς στόχους. Να πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι στο νέο μας εγχείρημα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος με γνώμονα την εξυπηρέτηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πλατιών κοινωνικών ομάδων της πατρίδας μας που πλήττονται από την επικράτηση νεοσυντηρητικών πολιτικών.
Όταν συμβεί αυτό θα έχουμε κάνει το πιο μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την αναγέννηση μας. Τότε πραγματικά θα μπορούμε και πάλι να βγούμε στην κοινωνία δυνατοί και ενωμένοι με ενιαία έκφραση, με ισχυρές πιθανότητες να κερδίσουμε πάλι την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πείσουμε ότι αποτελούμε μια πραγματικά αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης της χώρας.
Το συνέδριο ας αποτελέσει την ευκαιρία για την εσωτερική μας απελευθέρωση και υπέρβαση.

Read more!

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ

Από Μπάστα Κων/νο
Μέλος ΚΟΕΣ

Προς
Γραμματεία Επιτροπής Καταστατικού:
Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου
Δημήτρης Στεφάνου
Τάσος Αποστολόπουλος
Γιάννης Κουτσούκος
Μαρία Κυριακοπούλου
Πάνος Μακρυγιάννης
Ανδρέας Μακρυπίδης
Βασίλης Οικονόμου
Κώστας Τριαντάφυλλος

Συντρόφισσες –οι,
Το κείμενο εισήγησης προς την ΚΟΕΣ για τις καταστατικές αλλαγές , τόσο στην θεωρητική του βάση όσο και στις προτεινόμενες καταστατικές ρυθμίσεις ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις προσδοκίες για την επανίδρυση και αναγέννηση του Κινήματος μας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ιστορική του διαδρομή ξεκίνησε ως ριζοσπαστικός πολιτικός οργανισμός που εξέφρασε τις ανάγκες και ελπίδες πλατιών κοινωνικά αποκλεισμένων ομάδων (μη προνομιούχοι), συνέβαλλε καθοριστικά στον εκδημοκρατισμό των θεσμών και στις ανατροπές κατεστημένων αντιλήψεων και πρακτικών που κυριαρχούσαν στην ελληνική κοινωνία. Αναδείχθηκαν στο πολιτικό προσκήνιο στελέχη που εκπροσωπούσαν αυθεντικά τα κοινωνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής κοινωνικής πλειοψηφίας..
Η λαϊκή συμμετοχή σε όλες τις εκφάνσεις της λειτουργίας του προσέδιδε σε αυτό μια τεράστια δυναμική που το κατέστησε πανίσχυρο και κυρίαρχο στην πολιτική ζωή του τόπου. Η πολιτική του ηγεμονία ήταν αδιαμφισβήτητη. Από κίνημα του λαού , αργά και σταθερά μετεξελίχθηκε μέσα από την πολύχρονη παραμονή στην εξουσία σε ένα κόμμα διαχείρισης συνασπισμό «παραγόντων και αξιωματούχων» μηχανισμό βουλευτών χωρίς ξεκάθαρα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά...


Τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη του ενώ είχαν διαχρονικά την ευθύνη να διατηρούν το ιδεολογικό ηγετικό και πολιτικό στίγμα του Κινήματος, να φροντίζουν για την αναζωογόνηση και την ανανέωση του , την πολιτική διαπαιδαγώγηση των νέων, να αφουγκράζονται τις ολοένα μεταβαλλόμενες ανάγκες των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων και να εργάζονται για την επίλυση των ζωτικών προβλημάτων τους, συμβιβάστηκαν και διάλεξαν εύκολους δρόμους που διασφαλίζουν την πολιτική αναπαραγωγή τους . Πλέον αφυδατωμένοι , άβουλοι και βολεμένοι μακριά από το λαό και σε μεγάλο βαθμό απαξιωμένοι φαίνονται να αγωνιούν για την προσωπική τους πολιτική επιβίωση. Η ευθύνη αυτής της κομματικής ελίτ ήταν και είναι μεγάλη γι’ αυτήν την μετάλλαξη του Κινήματος για την έλλειψη συνέχειας και για τις χαμένες γενεές στελεχών.
Όταν σήμερα αποδεχόμαστε την ύπαρξη καθεστωτικού ΠΑ.ΣΟ.Κ., μιλάμε για τον κυβερνητισμό και την αλαζονεία της εξουσίας για την χαμένη ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα μας , για την χαμένη συντροφικότητα , την αλλοτρίωση και τον εκφυλισμό, για την απομάκρυνση από την κοινωνία, οφείλουμε να καταδείξουμε και τα πολιτικά υποκείμενα που εξέθρεψαν αυτά τα φαινόμενα. Πρέπει να βρούμε το θάρρος να κάνουμε μια πραγματική υπέρβαση. Να υπερβούμε τις κακές πλευρές μας.
Αυτή η κομματική ελίτ δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην σημερινή προσπάθεια αναγέννησης και επανίδρυσης του Κινήματος , δεν μπορεί να εκφράσει το αύριο και το μέλλον γιατί πολύ απλά αποτελεί το κακό χθες και το παρελθόν αποτελεί μέρος του προβλήματος και η απέλπιδα προσπάθεια της να πρωταγωνιστήσει και πάλι αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη και ανανέωση που απαιτεί η νέα αρχή.
Η αυτοκάθαρση είναι βασική προϋπόθεση για την επανίδρυση του Κινήματος μας.
Συμφωνώ με τις δέκα θεμελιώδεις αρχές που κατοχυρώσαμε στο καταστατικό μας από το συνέδριο του 2005 όμως η θεσμική τους κατοχύρωση δεν συνδυάστηκε και με εφαρμογή τους σε σημαντικό βαθμό. Κυρίως λόγω πεπαλαιωμένων πολιτικών νοοτροπιών και αντιλήψεων που δυστυχώς ακόμα κυριαρχούν στους κόλπους του Κινήματος.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Στη σωστή κατεύθυνση βρίσκονται οι στόχοι και κατευθύνσεις των προτεινόμενων καταστατικών αλλαγών.
Οι παρατηρήσεις που έχω σχετικά με τις προτεινόμενες καταστατικές αλλαγές εστιάζονται στα εξής:

Τρόπος εκλογής προέδρου
Οπωσδήποτε η άμεση εκλογή προέδρου του Κινήματος από το μητρώο φίλων και μελών του αποτελεί πρωτόγνωρη δημοκρατική διαδικασία . Η μαζική συμμετοχή των πολιτών προσδίδει σε αυτήν την υπόθεση την μεγαλύτερη δυνατή δημοκρατική νομιμοποίηση και υψηλό πολιτικό κύρος στο αποτέλεσμα τους. Η συμμετοχική δημοκρατία σε σημαντικό βαθμό γίνεται πράξη.
Όμως από την άλλη πλευρά πρέπει να λάβουμε υπόψη και κάποιες αρνητικές παραμέτρους όπως;
Ι . Η όλη διαδικασία γίνεται με την καθοριστική συμβολή των ΜΜΕ , την εμπλοκή και παρέμβαση των οποίων φιλοδοξούμε να περιορίσουμε στην πολιτική ζωή του τόπου.
ΙΙ. Ο ικανοποιητικός βαθμός πολιτικής «ωριμότητας» προετοιμασίας και ουσιαστικής πληροφόρησης όλου αυτού του σώματος ώστε να ανταποκρίνεται με πολιτικά κριτήρια σε τέτοιες κορυφαίες διαδικασίες δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένος. Ιδιαίτερα δε, σε εποχές όπως η σημερινή που κυριαρχεί η αποπολιτικοποίηση και η αποιδεολογικοποίηση της πολιτικής και το πολιτικό σύστημα είναι σε μεγάλη κρίση αυτή η διαδικασία αποτελεί μεγάλο πολιτικό ρίσκο.
ΙΙΙ. Ελλοχεύει ο κίνδυνος , η αντιπαράθεση μεταξύ των υποψηφίων για τη θέση του προέδρου με τα όποια ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά να δημιουργήσει σοβαρά ρήγματα σε επίπεδο κομματικής και κυρίως κοινωνικής βάσης του Κινήματος με απρόβλεπτες συνέπειες για την συνοχή και ενότητα μας. Ενδέχεται οι συμμετέχοντες στην διαδικασία να δώσουν υπερβάλλουσα σημασία στο ζήτημα των προσώπων και να ταυτιστούν με αυτά και όχι στον πολιτικό οργανισμό , με συνέπεια να ετεροπροσδιορίσουν την στάση τους απέναντι στο Κίνημα, με βάση το αν η επιλογή τους είναι κι αυτή που τελικά επικράτησε. (Εκτιμώ ότι σήμερα σε μεγάλο βαθμό βιώνουμε μια τέτοια κατάσταση όπως αποτυπώνεται στις τελευταίες σφυγμομετρήσεις το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπου εμφανίζει χαμηλά ποσοστά συσπείρωσης.)
Γι’ αυτούς κυρίως τους λόγους πιστεύω :
- Ότι η συμμετοχή των φίλων του Κινήματος παρόλες τις θετικές πλευρές της είναι εξ΄ αντικειμένου υψηλού ρίσκου σε ότι αφορά τα πολιτικά επιθυμητά και αποδεκτά κριτήρια που θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη για μια τόσο σημαντική κορυφαία πολιτική διαδικασία και καθορίζει εν πολλής και το μέλλον του Κινήματος.
- Θα ήταν προτιμότερο να συμμετέχουν μόνο τα μέλη του Κινήματος και αυτά μέσα σε μια προσδιορισμένη με σαφήνεια εσωκομματική προεκλογική διαδικασία σε αυστηρό πολιτικά πλαίσιο όπου θα εγγυάται το δημοκρατικό προοδευτικό χαρακτήρα του Κινήματος μας και δεν θα δημιουργεί συνθήκες διχασμού στο επίπεδο της κομματικής και κοινωνικής μας βάσης.

Κεντρικά όργανα
Με βάση την μέχρι τώρα εμπειρία που αποκτήσαμε οφείλουμε να αποφύγουμε την ύπαρξη
α) ενός πολύ μικρού κεντρικού καθοδηγητικού οργάνου που η συμμετοχή σε αυτό προϋποθέτει ευρύτερες κεντρικές συνεννοήσεις και διεργασίες (συνέδριο 2001 υποψήφιοι 200, εκλόγιμοι 180 ) και ουσιαστικά αποτρέπει την έκφραση όλων των απόψεων .
β) ενός πολύ μεγάλου κεντρικού καθοδηγητικού οργάνου με θεσμική συμμετοχή στελεχών του Κινήματος και εκλογή κάποιων άλλων. Δεν είναι λειτουργικό και αποτελεσματικό. Συμβάλλει στην κατηγοριοποίηση των στελεχών που το απαρτίζουν με βάση την ιδιότητα τους. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι το Εθνικό Συμβούλιο που προέκυψε μετά από το τελευταίο συνέδριο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που είχαμε .
Το να θεσμοθετήσουμε δύο κορυφαία κεντρικά καθοδηγητικά όργανα (εθνική επιτροπή, Εθνικό συμβούλιο) με σημαντικές αρμοδιότητες , δημιουργούμε συνθήκες σύγχυσης και αλληλοεπικάλυψης εντέλει και ακύρωση στην πράξη της λειτουργίας ενός ή και ων δύο αυτών οργάνων. Επιπλέον διαφαίνεται και μια μεταβατικότητα στην ύπαρξη των δύο αυτών οργάνων κάτι που δεν βοηθάει σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή για την πορεία του Κινήματος μας .
Προτείνω την ύπαρξη ενός και μόνο κεντρικού αποφασιστικού και καθοδηγητικού οργάνου (Κεντρική Επιτροπή 300 μελών που δημιουργεί τις συνθήκες αντιπροσωπευτικότητας), με αρμοδιότητες που αναφέρει η εισήγηση.
Συγκροτείται διευρυμένο Εθνικό συμβούλιο με την σύνθεση που αναφέρει η εισήγηση αλλά στα πρότυπα της περιόδου 1990-1993 όπου θα συγκαλείται σε στιγμές που επιλέγουμε να δώσουμε έμφαση (πριν τις Δημοτικές Νομαρχιακές, Βουλευτικές εκλογές με βάση την συγκυρία κ.λ.π.)
Πολιτικό συμβούλιο
Σε περίπτωση που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι στην κυβέρνηση πρέπει η πλειοψηφία των μελών του να μην συμμετέχει σε κυβερνητική θέση.
Στην οργανωτική μας συγκρότηση πρέπει να αποφύγουμε την γραφειοκρατία, τις αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες, την πολυδιάσπαση και τις αλληλοεπικαλύψεις που δημιουργούν σύγχυση και ανάπτυξη ανταγωνιστικών πρακτικών.
Πρωτοβάθμιο επίπεδο
- Οργάνωση βάσης. Εκλέγεται συντονιστική επιτροπή. Ένας εκ των μελών της εκλέγεται γραμματέας.
- Δημοτικό επίπεδο. Όλοι οι εκλεγμένοι γραμματείς των οργανώσεων βάσης στα πλαίσια του Δήμου συγκροτούν την Δημοτική Επιτροπή. Την συντονίζει στέλεχος από την Νομαρχιακή Επιτροπή (γραμματέας, μέλος Νομαρχιακής κ.λπ).
- Δημοτικό συμβούλιο. Ως έχει.
Δευτεροβάθμιο επίπεδο
- Νομαρχιακό επίπεδο. Εκλέγεται άμεσα Νομαρχιακή επιτροπή. Τα μέλη τους εκλέγουν γραμματέα
- Νομαρχιακό συμβούλιο κατ΄ αντιστοιχία του Δημοτικού.
Τριτοβάθμιο επίπεδο
- Περιφερειακό επίπεδο. Όλοι οι εκλεγμένοι γραμματείς των Νομαρχιακών Επιτροπών στα πλαίσια της Περιφέρειας συγκροτούν την Περιφερειακή Επιτροπή. Την συντονίζει ο γραμματέας Κεντρικής Επιτροπής.
- Περιφερειακό συμβούλιο κατ΄ αντιστοιχία του Δημοτικού.
 Πρέπει να επαναφέρουμε το θεσμό της ολομέλειας σε Νομαρχιακό επίπεδο. Η Νομαρχιακή συνέλευση συμβάλλει καθοριστικά στην ενδυνάμωση των σχέσεων των μελών μας και την ανάπτυξη πολιτικής δυναμικής.
 Πρέπει οι εσωκομματικές διαδικασίες να ακολουθούν μετά από πολιτικές διαδικασίες (δηλ. ολομέλεια με πολιτικές εισηγήσεις και διάλογο και εν συνεχεία εκλογική διαδικασία). Τα τελευταία χρόνια τις έχουμε διαχωρίσει πλήρως με αποτέλεσμα να γίνονται ψηφοφορίες για την ανάδειξη καθοδηγητικών οργάνων χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά στοιχειώδη πολιτική διαδικασία.
Πιστεύω ότι οι δύο αυτές καταστατικές ρυθμίσεις θα συμβάλλουν στην ενεργοποίηση των μελών μας και κυρίως στην ιδεολογική και πολιτική λειτουργία μας εξυπηρετώντας και το στόχο της ποιοτικής αναβάθμισης του τρόπου λειτουργίας της οργάνωσης μας .

Θητεία οργάνων.
Οι αλλεπάλληλες εκλογικές διαδικασίες σε σχετικά μικρά χρονικά διαστήματα φθείρουν την οργάνωση και δημιουργούν την αίσθηση προσωρινότητας. Ανανέωση οργάνων κάθε τρία χρόνια.
Αρμοδιότητες
Σημαντικές και ξεκάθαρες αρμοδιότητες σε κάθε επίπεδο της οργάνωσης
Ποσοστώσεις
Μείωση των ποσοστώσεων. Έχουμε πάει στο άλλο άκρο. Οι υπέρμετρες ποσοστώσεις αναιρούν την αρχή της ισότητας μεταξύ των μελών μας.
Μέλη και φίλοι,
Ένα κόμμα ανοιχτό, μαζικό, συμμετοχικό, δημοκρατικό είναι προσβάσιμο σε όλους ανεξαρτήτως τους πολίτες που επιθυμούν να ενταχθούν σε αυτό και να συμμετέχουν ενεργά ή να διαμορφώσουν πιο χαλαρή σχέση. Σε περίπτωση που πραγματικά κατοχυρώσουμε αυτά τα χαρακτηριστικά στους όρους λειτουργίας μας εκτιμώ ότι ο διαχωρισμός και η διάκριση σε κομματικά μέλη και φίλους δεν έχει σοβαρούς λόγους να υφίσταται.
Η ιδεολογικοποίηση και πολιτικοποίηση των εσωκομματικών διεργασιών προϋποθέτει την ενεργοποίηση και ουσιαστική συμμετοχή μελών – στελεχών με διάθεση να προσφέρουν , να αναλάβουν πολιτική δράση και να παράγουν πολιτική.
Η ύπαρξη των λεγόμενων «φίλων» του Κινήματος έως τώρα δεν δημιούργησε σημαντική προστιθέμενη πολιτική αξία στον τρόπο λειτουργίας μας, αλλά περιορίστηκε κυρίως στην συμμετοχή τους σε διάφορες εκλογικές διαδικασίες διαμορφώνοντας αποτελέσματα που βασίστηκαν σε πελατειακούς όρους, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην σύγχυση και αποσύνθεση της οργάνωσης.
Πρέπει επιτέλους να απενοχοποιήσουμε την ιδιότητα του κομματικού μέλους και του κομματικού στελέχους που απερίσκεπτα λοιδορήσαμε και απαξιώσαμε στο πρόσφατο παρελθόν. Πρέπει να ξανανιώσουμε την τιμή και περηφάνια για αυτή την ιδιότητα μας και αυτό να διαχέεται στην κοινωνία.
Στόχος μας πρέπει να είναι οι κομματικές οργανώσεις να καταφέρουν , να προσελκύουν όλους του δημιουργικούς προοδευτικούς πολίτες που διακρίνονται σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής , έτσι ώστε να μην χρειάζεται να συγκροτούνται άλλης μορφής οργανωτικά σχήματα (π.χ. Δίκτυα) με θεματικά και κοινωνικά κριτήρια,
Άραγε ποια δυναμική μπορεί να αναπτύξει μια κομματική οργάνωση και ποιος ο βαθμός παραγωγής πολιτικής και της παρέμβασης της όταν δεν συμμετέχουν σε αυτή οι γονείς , αγρότες, συνταξιούχοι , νέοι, ετεροδημότες, πολίτες με ευαισθησία για το περιβάλλον , τον πολιτισμό, τον αθλητισμό κ.α.; Αν δεν μπολιάζει τις ανησυχίες , ευαισθησίες, προσδοκίες, δημιουργικότητα, ενδιαφέροντα, όλων αυτών των συμπολιτών μας;
Αν πραγματικά θέλουμε να αναβαθμίσουμε την εσωκομματική μας λειτουργία πρέπει να φροντίσουμε έτσι ώστε οι κομματικές οργανώσεις σε όλα τα επίπεδα να αποτελούν ζωντανά κύτταρα παραγωγής πολιτικής, να είναι κινηματικές και να αποτελούν μια βασική πηγή άντλησης στελεχών που θα εκπροσωπούν το Κίνημα στην κοινωνία.
Υπό αυτήν την έννοια εκφράζω τις επιφυλάξεις μου για την λειτουργία των λεγόμενων «δικτύων» με την μορφή της «παράλληλης» οργάνωσης, έστω και αν δεν απορρέει απ΄ αυτά η κομματική ιδιότητα. Σας θυμίζω στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν την ύπαρξη θεματικών οργανώσεων που δημιούργησε πολλά προβλήματα στην λειτουργία της οργάνωσης.

Ανανέωση
Η ουσιαστική ανανέωση που έχει ανάγκη το Κίνημα μας δεν διασφαλίζεται με διάφορες ποσοστώσεις , ούτε μόνο με την ηλικιακή ανανέωση.
Η ανανέωση του Κινήματος δεν μπορεί να περιορίζεται και να εξαντλείται με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια (Δημοτικά, Νομαρχιακά , Εθνικά )λαμπερών και συχνά απολίτικων προσώπων (Καλλιτέχνες , Αθλητές, Δημοσιογράφοι , χαρισματικοί Καθηγητές Πανεπιστημίου , γενικά όμορφα πρόσωπα) χωρίς καμιά πολιτική ιστορία , κοινωνική δράση και προσφορά. Αυτές οι επιλογές συμβάλλουν καθοριστικά στην αποιδεολογικοποίηση και στην απαξίωση της πολιτικής.
Η ανανέωση πρέπει να γίνεται μέσα από μακρόχρονες πολιτικές διεργασίες τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στο ευρύτερο πεδίο της κοινωνίας. Πάντα όμως με πολιτικά κριτήρια και γνώμονα την δυνατότητα εκπροσώπησης των κοινωνικών συμμάχων και έκφρασης νέων ιδεών και θέσεων.
Το πολιτικό δυναμικό που θα οδηγήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη νέα πορεία του πρέπει να προκύψει μέσα από ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες σε εσωκομματικό και κοινωνικό επίπεδο. Πρέπει να εκφράζει τις νέες κοινωνικές συμμαχίες και να εκπροσωπεί αυθεντικά (να είναι από τα σπλάχνα τους ) τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Από αυτή την νέα πορεία θα προκύψουν τα νέα στελέχη και η νέα ηγετική ομάδα που θα οδηγήσουν το Κίνημα μας στην νέα εποχή.
Νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δυστυχώς, η σημερινή εικόνα της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ζοφερή και απόρροια μιας αδιέξοδης και απολίτικης πορείας που ξεκίνησε από το 1998 και φτάνει ως και σήμερα, οδηγώντας την στη συρρίκνωση και στον πολιτικό μαρασμό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ανασυγκρότησή της.
Πού και πως δραστηριοποιούνται άραγε τα 90.000 φίλοι και μέλη που συμμετείχαν στο τελευταίο συνέδριο της; ;
Αλήθεια πόσοι από αυτούς συμμετείχαν στον προεκλογικό αγώνα των τελευταίων εθνικών εκλογών καθώς και στη διαδικασία εκλογής προέδρου; (Έχει ενδιαφέρον να γίνει διασταύρωση από το μητρώο μελών και φίλων και να μάθουμε).
Το τελευταίο συνέδριο της, το οποίο παρακολουθήσαμε, θύμιζε σε τίποτε συνέδριο Πολιτικής νεολαίας Σοσιαλιστικού – Κόμματος ;
Που οφείλεται και μετά την εκλογή του Εθνικού Συμβουλίου της, η αδυναμία τυπικής συγκρότησης της;
Αν κάποτε τα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ απορροφημένα από το κυβερνητικό τους έργο, είχαν την πολυτέλεια να μην ασχολούνται υπεύθυνα και σοβαρά με την οργανωμένη νεολαία του τώρα σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία, για το μέλλον του Κινήματος και ενόψει του συνεδρίου είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και να δοθεί τέλος σε αυτή τη ζοφερή παρακμιακή κατάσταση ώστε να αποκατασταθεί η πολιτική και θεσμική λειτουργία της.
Η θεσμική και πολιτική λειτουργία της οργάνωσης, και η εσωκομματική δημοκρατία, δεν μπορούν να αποτελούν σήμερα ζητούμενα αλλά συστατικά στοιχεία της. Η Ν. ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάψει να αποτελεί θερμοκήπιο πολιτικού αμοραλισμού και εξευτελισμού της προσωπικότητας που παράγει υποτελείς, αργόμισθους και μικροπαράγοντες και να εξελιχθεί σε κύτταρο παραγωγής πολιτικής που θα συμβάλλει ουσιαστικά στη συνέχεια και ανανέωση του Κινήματος σε ιδέες και στελέχη. Η περίοδος 1998-2007 και όσα συνέβησαν στη νεολαία, στέρησαν στο ΠΑΣΟΚ μια γενιά στελεχών και άφησαν ένα μεγάλο κενό που πρέπει να καλυφθεί για να διασφαλίσουμε τη συνέχεια και την ουσιαστική ανανέωση του Κινήματος.
Είναι ανάγκη και πάλι οι Οργανώσεις Νεολαίας στην γειτονιά, στον χώρο εργασίας, στο πανεπιστήμιο, να αποκτήσουν την πολιτική τους διάσταση ν’ αναπτύξουν πρωτοβουλίες και δραστηριότητα για την προάσπιση των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων των Νεολαίων της πατρίδας μας να εκφράσουν αυθεντικά τις ανάγκες τους , εκπροσωπώντας επάξια το Κίνημα μας .
Είναι ανάγκη η Οργάνωση Νεολαίας να βρεθεί και πάλι σε πλήρη αντιστοιχία με τις πολιτικές – προγραμματικές εξαγγελίες και διακηρύξεις του Κινήματος (όχι απλά να συναινεί και άκριτα ν’ ακολουθεί , ή δογματικά να διαφωνεί ή προκλητικά ν’ απέχει) και να συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωσή τους, ν’ αποκτήσει τον πρωτοποριακό της ρόλο δίνοντας του νέα πνοή και αναζωογονώντας το πολιτικά.
Η πολιτική εξυγίανση της Οργάνωσης Νεολαίας είναι ευκαιρία τώρα να σηματοδοτήσει την πολιτική επανίδρυση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι μπορεί να υπάρξει επανίδρυση και αύριο για το Κίνημα μας χωρίς την Νεολαία οργανωμένη και μη κοντά του.
Είναι πολύ σημαντικό και ελπιδοφόρο που ο πρόεδρος μας ανέλαβε ο ίδιος να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας.
Πρέπει να κατοχυρώσουμε την οργανωτική αυτονομία της Οργάνωσης Νεολαίας αλλά ταυτόχρονα διασφαλίζοντας το θεσμικό και πολιτικό της ρόλο , την διαφάνεια στη λειτουργία της, και την ενιαία δράση με το Κίνημα.
Είναι θετικό ο γραμματέας της Ν. ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συμμετέχει στο Πολιτικό Συμβούλιο και η εκτελεστική γραμματεία της στο Κεντρικό Καθοδηγητικό Πολιτικό όργανο που θα αποφασίσουμε.
Είναι σημαντικό τα μητρώα μελών της οργάνωσης Νεολαίας να είναι υπό την ευθύνη του Κινήματος καθώς και οι διαδικασίες ανάδειξης οργάνων, συνέδρων κ.λ.π. να γίνονται με την συνεργασία των κομματικών οργάνων. (τουλάχιστον για ένα μεταβατικό διάστημα).
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει συνείδηση ότι η οργάνωση Νεολαίας δεν αποτελεί «μικρομάγαζο» ή προνομιακός χώρος για την εξυπηρέτηση προσωπικών στρατηγικών, κάποιων «κορυφαίων» του Κινήματος.
Είναι καιρός να γίνει κατανοητό ότι ενδέχεται να υπάρχουν συνέπειες για όποιους δεν συνειδητοποιούν την πολιτική ευθύνη τους, δεν σέβονται την ιστορία του Κινήματος και το θεσμικό τους ρόλο, καταστρατηγούν με ευκολία καταστατικές αρχές και μετατρέπουν τον χώρο της οργάνωσης Νεολαίας σε μια αρένα αλληλοεξόντωσης με μοναδικό σκοπό την επικράτηση που οδηγεί σε κάποια οφίτσια.
Τέτοιες λογικές, νοοτροπίες, πρακτικές πρέπει να καταδικαστούν και όσοι τις υιοθετούν να έχουν κυρώσεις.
Τέλος, ευελπιστώ σε ένα συνέδριο ανάλογο των περιστάσεων που θα γίνει ουσιαστική συζήτηση, θα αναδειχθούν οι πολιτικές μας, θα προσδιοριστεί ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ στο σήμερα και κυρίως στο αύριο και ταυτόχρονα θα αναληφθούν οι απαραίτητες πρωτοβουλίες που κατοχυρώνουν την πολιτική και ψυχική ενότητα της παράταξης χωρίς ισορροπίες και εκπτώσεις.
Σε ένα συνέδριο ανατρεπτικό, βαθύτατα πολιτικό που θα αποτελέσει αφετηρία για την νέα εποχή που ξεκινά για το Κίνημα μας, για να ανταπεξέλθει στο δύσκολο και συνάμα συναρπαστικό εγχείρημα της αναμόρφωσης τους πολιτικού μας συστήματος , ώστε να υπηρετεί και πάλι τις ανάγκες και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Η συντηρητική αδιέξοδη και επικίνδυνη πολιτική της ΝΔ μας καθιστά όλους πιο υπεύθυνους, ώστε το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει ένα ενιαίο και μεγάλο Κίνημα, το οποίο θα προτείνει μια εναλλακτική πρόταση για την ευημερία των πολιτών και το μέλλον της πατρίδας. Προς αυτή την κατεύθυνση θα ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας.

Συντροφικά
Με εκτίμηση
Κων/νος Μπάστας

Read more!

Η πολιτική νίκησε!

Είναι η ώρα των αλλαγών....

Η επανεκλογή του σ. Προέδρου Γ.Παπανδρέου στις συνθήκες που διεξήχθει συνιστά μια μεγαλειώδη νίκη της πολιτικής , μια νίκη της δημοκρατίας, μια νίκη του λαού.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. της επόμενης μέρας βρίσκει το Κίνημα δυνατό με αυξημένη κοινωνική δυναμική , με τον πρόεδρο του ισχυρό και δικαιωμένο με ξεκάθαρη εντολή να δρομολογήσει όλα όσα έχει εξαγγείλει όλη αυτή την περίοδο.
Το κυρίαρχο ζήτημα σήμερα σαφώς και δεν είναι (όπως τα γνωστά κέντρα ήδη προσπαθούν να μας στρέψουν την προσοχή) ποιος θα είναι ο ρόλος που θα δοθεί στους «ηττημένους» , ποια θα είναι η εξέλιξη όσων «μεγαλοστελεχών» τάχθηκαν υπέρ της υποψηφιότητας σου , ή πως θα συνυπάρξουν μέσα στο Κίνημα τα στελέχη που αντιπαρατέθηκαν κ.λ.π.
Αυτού του τύπου τα ψευτοζητήματα δεν ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό , αλλά μόνο αυτούς που αγωνιούν για το δικό τους μέλλον και σίγουρα αυτούς που έχουν επενδύσει σε αυτά τα στελέχη.
Όσοι αυτή τη στιγμή θέτουν ζητήματα προσώπων και ρόλων θέλουν να μας αποπροσανατολίσουν και να μας εγκλωβίσουν σε συνθήκες εσωστρέφειας και μιζέριας για να ψαλιδίσουν την νέα δυναμική που αποκτά το Κίνημα μας μέσα από αυτή την πρωτόγνωρη διαδικασία και την μεγάλη νίκη.

Η νέα εντολή που ζήτησε και πήρε ο σ. Πρόεδρος δεν επιδέχεται παρερμηνείες, είναι τόσο ξεκάθαρη, είναι τόσο ηχηρή που δεν μπορεί να παραχαραχθεί από κανέναν.
Το μοναδικό ρεύμα που συγκροτήθηκε όλο αυτό το χρονικό διάστημα είναι αυτό της συντριπτικής πλειοψηφίας του δημοκρατικού προοδευτικού λαού (ανεξάρτητα από την επιλογή στο θέμα της ηγεσίας), που απαιτεί ριζικές αλλαγές και ανατροπή όλων των συντηρητικών οπισθοδρομικών και καθεστωτικών αντιλήψεων και δυνάμεων (όπου κι αν βρίσκονται) και την απελευθέρωση του πολιτικού μας συστήματος.
Αυτή η μεγαλειώδης νίκη της πολιτικής σε μια κρίσιμη στιγμή που όλα έμοιαζαν να καθορίζονται από την βούληση ποικιλώνυμων συμφερόντων ας αποτελέσει αφετηρία για την αναγέννηση του πολιτικού μας συστήματος , με πρωταγωνιστή το Κίνημα μας, ώστε να υπηρετεί και πάλι τις ανάγκες και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Μπάστας Κων/νος

Πρ. Μέλος της Εκτελεστικής

Γραμματείας Ν. ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Read more!

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Παρακολουθούμε όλοι τον τελευταίο καιρό τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.
Παρακολουθούμε ομιλίες, συνεντεύξεις, δηλώσεις και κριτικές από τους υποψηφίους για την προεδρία του Κινήματος.
Παρακολουθούμε έναν «προεκλογικό» αγώνα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Είναι πραγματικά μια δημοκρατική διαδικασία, που αφήνει ελεύθερα τον ελληνικό λαό να επιλέξει τον καταλληλότερο πρόσωπο ως αρχηγό της Δημοκρατικής παράταξης. Κανένας δεν αμφισβητεί πως και οι τρεις υποψήφιοι σύντροφοι είναι σεβαστοί, άξιοι και αγωνιστές. Ο καθ’ ένας τους έχει δώσει το πολιτικό του στίγμα, έχει τη δική του πολιτική διαδρομή και τις δικές του πολιτικές φιλοδοξίες.
Οι διαφορετικές απόψεις, προβληματισμοί και κριτικές που αναπτύσσονται, πραγματικά συνεισφέρουν θετικά στο ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο του Κινήματος.
Καθ’ ένας βάζει το λιθαράκι του στο «Νέο ΠΑΣΟΚ.
Διαβάζω συχνά σχόλια που αναφέρονται στο ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές. Στο ΠΑΣΟΚ που τόσα χρόνια στηρίζουμε, αγαπάμε, αγωνιζόμαστε και αγωνιούμε για την πορεία του.
Αναρωτιέμαι πως κάποιοι σύντροφοι λένε πως το ΠΑΣΟΚ κατέβηκε στις εκλογές χωρίς επιχειρήματα ουσίας και απόψεις καθαρές. Επίσης πως αδυνατούσε να αρθρώσει αξιόπιστο πολιτικό λόγο και το πιο τρομακτικό είναι πως το ΠΑΣΟΚ είχε αποπροσανατολίσει και τα ίδια του τα μέλη, οπότε πώς να έπειθε τους πολίτες!!!
Θα αναρωτιέστε βέβαια ποιος να φταίει άραγε για όλη αυτή τη χαοτική κατάσταση στο Κίνημά μας.!?
Πολλοί αυθόρμητα θα κατηγορούσαν τον σημερινό πρόεδρο. Εγώ όμως θα κάνω την υπέρβαση και θα ρωτήσω, οι άλλοι δύο υποψήφιοι και τα άλλα μεγαλοστελέχη που βρισκόταν?
Αυτοί όλοι δεν ανήκανε και ανήκουν σε αυτή την παράταξη?
Όλοι μαζί δεν παίρνανε αποφάσεις για την παράταξη?
Όλοι μαζί επί τρισίμιση χρόνια δεν παλεύανε για να αρθρώσουν έναν κοινό αντιπολιτευτικό λόγο και να φτιάξουν το πολυπόθητο πρόγραμμα που θα μας οδηγούσε σε ένα νικηφόρο δρόμο προς την εξουσία?
Δε νομίζω πως ο Πρόεδρος έπαιρνε ερήμην κανενός αποφάσεις για το Κίνημα. Σε μια Δημοκρατική Παράταξη, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει συλλογική λειτουργία, με συλλογικές αποφάσεις.
Ποιοι είναι όμως οι πραγματικοί λόγοι που το ΠΑΣΟΚ τελικά δεν μπορούσε να πείσει τους πολίτες στις εκλογές να το επιλέξουν?
Οι απαντήσεις είναι δικές σας.
Κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται πότε μπόρεσε να επιτευχθεί και να ενεργοποιηθεί και να δράση η εσωτερική υπονόμευση. Συγνώμη, αυτοί που το αναρωτιούνται βρίσκονταν έξω από το ΠΑΣΟΚ?
Όλοι εμείς τα απλά μέλη του Κινήματος έχουμε συμμετάσχει σε ομάδες, έχουμε αμφισβητήσει αξιόλογα στελέχη. Γιατί όλα αυτά? Μήπως για να ικανοποιήσουμε τις πολιτικές μας ορέξεις?
Αγωνιώ ιδιαίτερα για την επόμενη ημέρα. Θα είναι μια ημέρα δύσκολη για το Κίνημά μας. Δύσκολα θα ορθοποδήσουμε. Είναι όμως μια καλή ευκαιρία όλοι μαζί να αποδείξουμε πως δεν θέλουμε το παλιό ΠΑΣΟΚ . Πρέπει να αποδείξουμε πως θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ έξω από ομάδες, υπονομεύσεις και συντροφικά μαχαιρώματα και έξω από πελατειακά συμφέροντα.
Ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα πρέπει να αποδείξουμε πως θέλουμε ένα ΠΑΣΟΚ ενωμένο, που να χωράει τους πάντες, ένα ΠΑΣΟΚ με αξιόπιστο πολιτικό λόγο και ένα ΠΑΣΟΚ με όραμα. Ο δρόμος είναι μονόδρομος για τον αγώνα που δίνουμε, γι’ αυτό πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας όλοι μαζί , για να γίνει το ΠΑΣΟΚ ένα δυνατό και νικηφόρο Κίνημα, με κοινές ιδεολογικές προτάσεις και κοινό πολιτικό λόγο.
Ο σύντροφος Γιώργος παλεύει να παραμείνει αρχηγός του Κινήματος ως Γιώργος και όχι ως Παπανδρέου. Ποτέ δε συμπεριφέρθηκε σαν να είναι ο ιδιοκτήτης του «μαγαζιού» και ποτέ δε θεώρησε τον εαυτό του επ’ άπειρο αρχηγό, απλά ζήτησε μια δεύτερη ευκαιρία.
Μια δεύτερη ευκαιρία για να αποδείξει πως μπορεί να τα αλλάξει όλα. Ποτέ δεν ξόδεψε τον ενθουσιασμό και την δυναμική του λαού που τον ψήφισε.
Αλήθεια μας εμπνέει με το όραμά του!
Ξεκίνησε αργά και σταθερά να οργανώσει, να λειτουργήσει και να ενεργοποιήσει μια παράταξη που ήταν διαλυμένη και κορεσμένη από εξουσία. Βέβαια μέχρι εκεί που του επέτρεψαν οι άλλοι «πόλοι» του Κινήματος. Κατά τη διαδρομή του ο Πρόεδρος έκανε λάθη, τα οποία και παραδέχτηκε και ανέλαβε τις ευθύνες του.
Έπρεπε από το 2004 που ανέλαβε να βάλει «σκούπα» στην παράταξη. Δε φοβότανε να το πράξει, απλά προσπάθησε να αποφύγει το διχασμό στο κόμμα σε μια δύσκολη περίοδο για εμάς αφού έπρεπε μετά από τόσα χρόνια στην εξουσία να προσαρμοστούμε στο νέο αντιπολιτευτικό μας ρόλο.
Η επιδίωξη της ανανέωσης έπρεπε να γίνει από τότε σημαία μας.
Και σήμερα πολλοί σύντροφοι ζητάνε αλλαγή αρχηγού, για να αλλάξει τα πάντα και να δοκιμαστεί και κάποιος άλλος και βέβαια μιλάω για το σύντροφο Βενιζέλο.
Δε καταλαβαίνω πως οι σύντροφοι ,που υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του Βενιζέλου, αντιλαμβάνονται πως υποτιμάται και υπονομεύεται η υποψηφιότητά του. Γιατί δε μας λένε πώς και γιατί?
Επίσης για ποιο λόγο να δημιουργούνται συνθήκες αμφιβολίας για την αξιοπιστία και τις προθέσεις του συντρόφου Βενιζέλου?
Ο σύντροφος Γιώργος δεν έχει ανάγκη από μια άνιση μάχη, για να καταφέρει το σκοπό του. Μήπως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο?
Μήπως κάποιοι στον πανικό τους, λόγο της αναμενόμενης αποτυχίας τους τα παίζουν όλα για όλα για να κερδίσουν τις «εντυπώσεις»?
Κάποιοι δεν αντιλήφθηκαν πως είναι μια απλή εσωκομματική διαδικασία. Αντίθετα καταναλώνουν αμέτρητα χρηματικά ποσά, αμέτρητο τηλεοπτικό χρόνο, αμέτρητα φυλλάδια, αμέτρητες επιστολές, αμέτρητα SMS, για να κερδίσουν την αρχηγία.
Φτάνει πια!!! Πριν καταλήξει αυτή η δημοκρατική διαδικασία σε μια φαρσοκωμωδία.
Οι πολιτικές φιλοδοξίες είναι σεβαστές μέχρι ενός ορίου, η παρεκτροπή δεν συγχωρείται. Γι’ αυτό συνιστώ πολιτισμό και γόνιμο πολιτικό διάλογο.
Ο σύντροφος Γιώργος μπορεί να μην έχει την φυσιογνωμία μεγάλου ηγέτη, αλλά έχει τη φυσιογνωμία πρωτοπόρου.
Το νόημα αυτών των εσωκομματικών εκλογών δεν είναι ποιος μπορεί να κερδίσει τον Καραμανλή, αλλά ποιος μπορεί να ξαναδώσει στο κόμμα τη χαμένη του πολιτική ταυτότητα και ποιος μπορεί να ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ ένα κεντροαριστερό ριζοσπαστικό και λαϊκό κόμμα.

Read more!

H ώρα της Αναγέννησης και της Ανατροπής

Στις 16 Σεπτεμβρίου το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα υπέστη μια μεγάλη ήττα. Οι ψηφοφόροι της Δημοκρατικής Παράταξης παγωμένοι παρακολουθούσαν τη μεγαλύτερη ήττα του κινήματος μετά τη μεταπολίτευση.Τα ερωτήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο,όλοι απορούσαν πως γίνεται το ΠΑΣΟΚ να χάσει από μια τέτοια κυβέρνηση.Κανείς αρχικά δε αντιλήφθηκε το «βαθύτερο» νόημα της ήττας.Ο πρόεδρος, σωστά κρίνοντας,κίνησε αμέσως τις δημοκρατικές διαδικασίες για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στο κίνημα μας .Πολλά ελέχθησαν αρχικά για τα αίτια της ήττας, ρίχνοντας τα πυρά τους προς τον πρόεδρο και το περιβάλλον του.Όλοι αποστασιοποιήθηκαν από τις ευθύνες, σαν να άνηκαν σε άλλο κόμμα.Πραγματικά αναρωτιέμαι, τι έκαναν και που βρίσκονταν « αυτοί» την περίοδο των εκλογών;Tο κύριο μέλημα τους ήταν η προσωπική τους προβολή ή το συμφέρον του κινήματος;Αγωνιούσαν πραγματικά για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ ή για τη προσωπική τους επιτυχία;
Είναι αξιοπερίεργο πως ο μηχανισμός μερικών υποψηφίων ήταν σε τέτοια ετοιμότητα από το βράδυ των εκλογών, και έχουν το θράσος « αυτοί» να παραπονιούνται για υπονόμευση, σκληρή κριτική και επίθεση.Γενικά στην Ευρώπη παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο σε όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.Κανένα από αυτά δε κατάφερε να έρθει στην εξουσία, εκτός από την Ιταλία.Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα κινούνται πλέον στη σκιά της κεντροδεξιάς.Η κεντροδεξιά καλύπτοντας την αντιλαϊκή της πολιτική πίσω από τις «μεταρρυθμίσεις», καταφέρνει να πείσει το λαό πως είναι κοντά του και ενδιαφέρεται για τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα.Έτσι καταφέρνει να βγαίνει στην εξουσία κερδίζοντας τελικά την εμπιστοσύνη του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού λαού.Γιατί τελικά ο Ευρωπαϊκός λαός να εμπιστεύεται τα κεντροδεξιά κόμματα;Ποιο μάθημα θέλουν να δώσουν στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα;Γιατί τελικά δεν περνάνε οι προτάσεις τους και ο πολιτικός τους λόγος;Eίναι κάποια καίρια ερωτήματα στα οποία πρέπει και το ΠΑΣΟΚ να δώσει απαντήσεις.Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα !Τώρα επιτέλους ήρθε η ώρα, μετά από πολλά χρόνια συνειδητής σιωπής, να ξεκινήσει διάλογος από τη βάση, βρίσκοντας απαντήσεις σε ερωτήματα όπως :‾ Τι έφταιξε και χάσαμε στις εθνικές εκλογές;‾ Ποια ιδεολογία πρεσβεύει το ΠΑΣΟΚ;‾ Ποια επιτέλους είναι η πολιτική μας Ταυτότητα;‾ Ποιο τελικά είναι το Όραμα του κινήματος για τη χώρα και τον Ελληνικό λαό;Τώρα θα φανεί η ενότητα του κόμματος και που τελικά θέλουμε να οδηγήσουμε τη παράταξή μας.Τώρα ήρθε η ώρα της Αναγέννησης και της Ανατροπής!Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα πρέπει να ξαναγίνει ένα κεντροαριστερό, ριζοσπαστικό και λαϊκό κόμμα.H 12η Νοεμβρίου πρέπει να είναι η αφετηρία της Αλλαγής και της Ανανέωσης.Αισιοδοξώ πως το κίνημα θα βγει ενωμένο και συντροφικό.Όλοι μαζί θα πρέπει να δουλέψουμε πια για τον ίδιο Λόγω, Σκοπό και Στόχο.Το ΠΑΣΟΚ επιτέλους πρέπει να ξεφύγει από το καθεστωτικό του πρόσωπο, τις πελατειακές σχέσεις και τη « μανία» για την εξουσία. «Η εξουσία για την εξουσία» δεν μας εκφράζει.Κύριε πρόεδρε πιστεύουμε σε εσένα , στο όραμά σου και τις ιδέες σου.Είναι η ευκαιρία να κάνεις τη μεγάλη Ανατροπή.Εμείς , οι εκφραστές της Δημοκρατικής Παράταξής θα είμαστε κοντά σου και θα σε στηρίξουμε στο δύσκολο έργο σου.

Ντούσκα Αλεξία
Αναπληρώτρια Γραμματέας του ΣυλλόγουΕργαζομένων και του Δικτύου του Νοσοκομείου«Αγ. Όλγα» Νέας Ιωνίας.

Read more!